Behalve aan geschiedenis en politieke essays of memoires, besteedde Ruedo Ibérico in haar programma ook ruime aandacht aan geëngageerde literatuur en kunst. Zo bevat de catalogus het poëziewerk van Gabriel Celaya, Blas de Otero, Salvador Espriu, Ángel González; anonieme romanceros en anthologieën ter ere van Antonio Machado, als hommage aan Cuba maar ook erotisch getint werk. Cuadernos de Ruedo Ibérico laste tussen zijn teksten gedichten in van reeds gevestigde dichters of briljant jong talent. Op prozagebied gaf Ruedo Ibérico bekendheid aan de literaire essays van Goytisolo en de romans van López Salinas en Rincón.

Ook schilders en tekenaars sloten zich aan bij de culturele strijd die door de uitgeverij werd aangebonden. De handtekening van mensen als Saura, Tàpies en Millares, de avant-garde van de beeldende kunst uit die tijd, illustreerde diverse boekomslagen of bladzijden. Het tijdschrift was een kweekvijver voor Spaanse en buitenlandse kunstenaars. Ruedo Ibérico bood ook ruimte aan de politieke spotprent als bijtend grafisch element. In deze lijn past het bittere en schertsende werk van Bartoli en Vázquez de Sola. Kunst en literatuur gingen dus hand in hand met de wetenschappelijke en politieke oppositie.